Welke oorzaken zijn calciumafzettingen en calcificatie?
Meer dan 99 procent van het calcium in het lichaam wordt gebruikt om sterke botten en tanden te bouwen. Het resterende calcium circuleert in de bloedbaan. In bepaalde situaties hopen zich calciumafzettingen op in verschillende weefsels en organen. Calciumafzettingen zijn soms onschadelijk, maar in andere situaties duiden ze op de aanwezigheid van een onderliggende afwijking of ziekte. De twee hoofdoorzaken van calcificatie en calciumafzettingen buiten botten zijn weefselbeschadiging en overmatige hoeveelheden calcium in de bloedbaan. Verschillende medische aandoeningen kunnen deze situaties teweegbrengen.
(Afbeelding: Westend61 / Westend61 / GettyImages)Kleinschalige weefselschade
Weefselschade veroorzaakt een ontsteking die signalen triggert die calcium naar het gebied trekken. Dit leidt tot calciumafzettingen in het beschadigde weefsel. Verschillende soorten kleinschalige weefselschade kunnen calcificatie veroorzaken.
Bloedvatverkalking is een bekend voorbeeld. Dit type verkalking vindt plaats in beschadigde gebieden van de slagaders als onderdeel van de aandoening die bekend staat als atherosclerose. De beschadigde gebieden accumuleren cholesterol en andere stoffen en vormen een afzetting die een plaque wordt genoemd. Na verloop van tijd verzamelt calcium zich in de plaque. Atherosclerotische plaques vernauwen de slagaders en kunnen de vorming van bloedstolsels veroorzaken. Ze kunnen leiden tot een hartaanval, beroerte of nierfalen.
Calciumafzettingen in de borst zijn een ander voorbeeld van kleinschalige weefselschade die calcificatie produceert. Gewoonlijk wordt deze verkalking veroorzaakt door een niet-kankerachtig proces, zoals fibrocystische borstveranderingen. Maar in sommige gevallen zijn calciumafzettingen een teken van kanker.
Grootschalige weefselschade
Bij grootschalige weefselbeschadiging sterven veel cellen, waardoor weefselnecrose ontstaat. Net als bij kleinschalige schade, wordt het gebied ontstoken en triggersignalen die leiden tot calciumophoping in het beschadigde weefsel.
Infecties, vooral bepaalde infecties in de longen, kunnen grootschalige weefselverkalking veroorzaken. Verkalking kan ook optreden met pericarditis, een aandoening die ontsteking van het membraan rond het hart veroorzaakt, bekend als het pericardium. Pericarditis wordt vaak veroorzaakt door een virale infectie.
Langdurige of herhaalde weefselbeschadiging kan weefselverkalking veroorzaken. Calciumafzettingen van dit type komen vaak voor in pezen rond de schouders, enkels of knieën, omdat de pezen beschadigd raken en ontstoken raken bij herhaalde gewrichtsbewegingen. Ze kunnen ook voorkomen bij chronische pancreatitis, een aandoening die wordt gekenmerkt door aanhoudende ontsteking van de pancreas, die meestal wordt veroorzaakt door overmatige alcoholinname.
Een traumatische verwonding aan bijna elk deel van het lichaam kan leiden tot grootschalige schade en kalkaanslag.
Hoog bloedcalciumniveau
Wanneer er te veel calcium in de bloedbaan zit, kan het calcium niet langer in het bloed worden opgelost en zal het beginnen af te zetten in verschillende weefsels en organen.
Hyperparathyroïdie - een hormonale stoornis waardoor calcium van de botten in de bloedbaan terechtkomt - veroorzaakt hoge calciumspiegels in het bloed en wijdverspreide calciumafzettingen.
Botvernietiging door tumoren of bepaalde botziekten kan ook overmatig calcium in het bloed afvoeren, wat calciumafzettingen in verschillende gebieden teweegbrengt. Andere oorzaken zijn langdurig nierfalen en het consumeren van grote hoeveelheden vitamine D, wat leidt tot overmatige opname van calcium uit de darmen.
Waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen
Verkalking in lichaamsweefsels veroorzaakt meestal geen symptomen. Een hoog calciumniveau in het bloed kan echter zwakte, misselijkheid, braken, slechte eetlust, verwarring of slaperigheid veroorzaken. Borstpijn, gewrichts- of spierpijn en botpijn zijn ook mogelijk met sommige aandoeningen. Als u een van deze symptomen ervaart, ga dan zo snel mogelijk naar uw arts.
In veel gevallen zijn calcificatie en calciumafzettingen buiten de botten onschadelijk. Maar als behandeling nodig is, hangt de therapie af van de onderliggende oorzaak en de aangetaste lichaamsdelen.
Beoordeeld door Mary D. Daley, M.D.