Vitaminen toevoegen aan Ritalin voor hulp bij bijwerkingen

Ritalin is een methylfenidaat-HCL, een stimulant die wordt gebruikt voor de behandeling van ADHD (Attention Deficit Hyperactive Disorder). Veel bijwerkingen zijn geassocieerd met dit medicijn. Vitamine B3, B5 B6, vitamine C en essentiële vetzuren kunnen ADHD-symptomen verlichten. Er is echter niet voldoende bewijs dat deze voedingsstoffen effectief zijn. Ze mogen de traditionele behandeling niet vervangen.

Jongen met opgeheven armen en open mond (Afbeelding: Digital Vision./Digital Vision / Getty Images)

De aard van Ritalin

Ritalin werkt door de niveaus van norepinephrine en dopamine in de hersenen te verhogen - chemicaliën of neurotransmitters die plezier, beweging en aandacht vergroten. Mensen met ADHD hebben een gewijzigde hersenchemie en -activiteit in vergelijking met mensen zonder ADHD. Ze worden gekenmerkt door overdreven actief, impulsief gedrag. Ritalin wordt vaak voorgeschreven door een arts om dit gedrag onder controle te krijgen. U kunt veel bijwerkingen ervaren. De meest voorkomende zijn hoofdpijn, snelle hartslag en aritmie, bloeddrukveranderingen, nervositeit, misselijkheid, duizeligheid, impulsiviteit, onvermogen om stil te zitten, maagpijn, groeisuppressie, gewichtsverlies, slapeloosheid, hallucinaties en huiduitslag..

B-vitamines

Vitaminen B3, B5 en B6 zijn het voorwerp geweest van veel studies die de effecten onderzoeken die ze kunnen hebben op de bijwerkingen van Ritalin. De resultaten zijn echter net zo divers als de chemische onevenwichtigheden van mensen met ADHD; sommige kunnen meer op vitamine B3 reageren dan B6 of B5 tot B3. Het hangt af van de specifieke chemicaliën die in elke persoon uit balans zijn. Vitamine B3 en B5 kunnen helpen hallucinaties tegen drugsgebruik, migraine, duizeligheid, depressie en algemene ADHD-symptomen te stoppen. B5 kan ook een lage bloeddruk helpen. Vitamine B6 is de meest voorkomende vitamine B geassocieerd met ADHD. Het is een noodzakelijke voedingsstof voor de aanmaak van serotonine, dopamine en norepinefrine, de chemische stoffen in de hersenen die onevenwichtig zijn bij mensen met ADHD. Grote doses B-vitamines kunnen onveilig zijn. Meer dan 5 mg B5 per dag voor volwassenen of 2,5 mg voor kinderen kan diarree veroorzaken. Vitamine B3 kan roodheid of rode huiduitslag veroorzaken. Als meer dan 3 mg voor volwassenen en 1,5 mg voor kinderen wordt ingenomen, kunnen leverproblemen, jicht, zweren, hoge bloedsuikerspiegel, onregelmatige hartslag of andere ernstige problemen optreden. Het gebruik van vitamine B6 moet, net als alle B-vitamines, nauwlettend worden gecontroleerd door een arts. Te veel kan leiden tot zenuwbeschadiging en gevoelloosheid. Baby's hebben 0,1 mg tot 0,3 mg per dag nodig; kinderen hebben 0,5 tot 1,0 g per dag nodig en volwassenen hebben 1,3 tot 1,5 mg per dag nodig.

Vitamine C

Vitamine C kan de bloedsomloop en gerelateerde ziekten helpen die sommige Ritalin-gebruikers kunnen ervaren, zoals een hartaanval, een beroerte en een hoge bloeddruk. Sommige mensen hebben maagklachten, brandend maagzuur, hoofdpijn of andere klachten bij het nemen van vitamine C. Hoeveelheden van meer dan 2.000 mg per dag kunnen onveilig zijn en leiden tot nierstenen, diarree en andere gezondheidsproblemen - vooral voor mensen met diabetes, bloedaandoeningen, kanker en sikkelcelanemie.

Essentiële vetzuren en Ritalin

Essentiële vetzuren kunnen de normale hersenfunctie en de gezondheid van het hart verbeteren, twee belangrijke zorgen voor degenen die Ritalin gebruiken. Daarom maken deze voedingsstoffen, die vaak een tekort hebben aan mensen met ADHD, soms deel uit van studies die zijn uitgevoerd bij ADHD-patiënten die Ritalin gebruiken. In een studie uitgevoerd door Dr. Irene Colquhoun en Sandy Bunday van de Hyperactive Children's Support Group, bleken mensen met ADHD essentiële vetzuren te missen. De bevindingen van deze studie werden gepubliceerd in 1981, in een publicatie genaamd Medical Hypothesis. Die studie was een katalysator voor continue studies over het onderwerp die de oorspronkelijke bevindingen ondersteunen. De oorzaak voor het tekort aan essentiële vetzuren is gekoppeld aan een onvermogen om het te metaboliseren, een lek van deze voedingsstoffen uit de darmen of een toegenomen behoefte aan deze.