Stijf kalf na het doen van kalf verhoogt

Kuitverhogingen versterken je kuitspieren, die de soleus, gastrocnemius en plantaris zijn. Overmatig oefenen van uw kuitspieren en slechte flexibiliteit kan leiden tot kalverlenging of stijfheid en letsel. De behandeling bestaat uit rust, ijs en lichte stukken. Raadpleeg uw arts als u pijn of aanhoudende symptomen heeft.

Rekken kunnen helpen de stijfheid te verlichten na het optrekken van het kalf. (Afbeelding: Deagreez / iStock / GettyImages)

Calf Muscle Cramps

Spierkrampen komen vaak voor in je kuitspieren, volgens de American Academy of Orthopaedic Surgeons. Krampen in de spieren zijn wanneer uw kuitspieren ongecontroleerd samentrekken, resulterend in kalverlenging en hevige pijn.

Het uitvoeren van kalverhogingen na een intensieve training of met extra weerstand zoals halters kan tot krampen leiden. Uitdroging en verstoringen van de elektrolytenbalans zoals natriumarmoede kunnen uw risico op het ondersteunen van een spierkramp in uw kuit eveneens verhogen.

Pijnlijke kalveren na verhoging van het kalf

Een krachtige samentrekking van uw kuitspieren tijdens het optrekken van de kuit kan een spierverrekking of scheur veroorzaken. Een spierspanning kan een gedeeltelijke scheuring van uw kuitspier zijn of in ernstige gevallen een complete breuk. Symptomen van een spierspanning zijn kuitstijfheid, pijn en zwelling. Vermoeidheid, zwakke kuitspieren en inflexibiliteit kunnen het risico op het ondersteunen van een kuitspierstam vergroten.

Lees verder: Hoe pijnlijke kalveren behandelen

Hoewel een van je kuitspieren kan scheuren, is de gastrocnemius-spier gevoeliger voor spanningen omdat hij de knie- en enkelgewrichten kruist en snel en krachtig samentrekt. Volgens een studie van 2017, gepubliceerd door International Journal of Exercise Science, rapporteren mensen die gastrocnemius-spierletsel hebben vaak kalverlengheid als een precipiterende factor.

Chronisch syndroom met inspannend compartiment

Je onderbeen is opgedeeld in compartimenten, met je kuitspieren in het achterste compartiment. Met inspanning kunnen uw kuitspieren opzwellen en druk opbouwen in het compartiment. Chronisch exertioneel compartimentsyndroom treedt op als er te veel druk in het achterste compartiment is, waardoor de bloedstroom en zuurstof naar uw spieren worden beperkt. Symptomen zijn kalverlengheid, pijnlijke kuitspier, een brandend of pijngevoel en gevoelloosheid of tintelingen.

Stijve kuitinterventies

Om zwelling en pijn te verminderen, volgt u het acroniem RICE, dat staat voor rust, ijs, compressie en elevatie. Kuit-rekken, orthesen en vrij verkrijgbare pijnstillers zoals paracetamol kunnen ook helpen om stijfheid en pijn te verminderen. Raadpleeg uw arts om er zeker van te zijn dat deze medicijnen veilig voor u zijn. Aanvullende behandelingen omvatten fysiotherapie en massagetherapie.

Als u vermoedt dat u chronisch exertioneel compartimentsyndroom heeft, zoek dan onmiddellijk medische hulp. Chirurgie of een fasciotomie kan worden aanbevolen. Tijdens deze procedure wordt het weefsel dat de compartimenten in uw kuit scheidt, chirurgisch doorgesneden om de druk te verminderen.

Voorkomen van pijnlijke kuitspier

Om extra kuitstijfheid en letsel te voorkomen, verhoogt u uw herhalingen, sets en weerstand langzaam. Warm uw spieren op met een wandeling van vijf minuten of jog voordat u gaat trainen, en rek uw kuitspieren daarna uit om de flexibiliteit te behouden.

De staande kuituitrekking wordt bijvoorbeeld uitgevoerd in een verspringende houding met uw geblesseerde beenrug. Leun langzaam of val naar voren terwijl je je hiel naar beneden houdt. Houd deze positie 15 tot 30 seconden vast en herhaal een tot drie keer. Om uitdroging en verstoring van de elektrolytenbalans te voorkomen, drinkt u minimaal acht glazen water per dag en eet u een uitgebalanceerd dieet.

Lees verder: Hoe kalf pijn te verminderen tijdens het hardlopen