Tekenen van een blaasinfectie bij peuters
Een blaasontsteking is een infectie van de lagere urinewegen en beïnvloedt de urine-ontvangende en -houdingsstructuur. De blaas ontvangt de urine van de nieren via buizen die ureters worden genoemd. De blaas wordt een reservoir voor de urine totdat het signaal naar de leegte wordt ontvangen van de hersenen. Tijdens urinelozing verlaat de urine het lichaam via een buisje, de urethra.
Definitie
Een urineweginfectie (UTI) kan een infectie van de blaas of van de nieren zijn. Van de twee komen blaasinfecties vaker voor dan nierinfecties en zijn meestal minder ernstig. Een onbehandelde infectie van de blaas kan na een menstruatie leiden tot infectie van de nieren.
Kardinaaltekens
De drang om vaak te plassen en branden of pijn na het plassen zijn de belangrijkste tekenen van een blaasontsteking.
Afhankelijk van de leeftijd en de communicatieve vaardigheden van de peuter, kan hij je misschien vertellen dat het brandt of pijn doet wanneer hij plast, of dat hij vindt dat hij vaak moet vervallen. Omdat deze symptomen mogelijk afwezig zijn of de peuter mogelijk niet in staat is om ze te communiceren, moet u op de hoogte zijn van andere tekenen en symptomen van een blaasontsteking..
Algemene symptomen
De aanwezigheid van koorts bij afwezigheid van andere symptomen kan wijzen op een infectie van de blaas. Dr. Spock vertelt dat koorts bij een op de 20 peuters een anders asymptomatische blaasontsteking zal onthullen.
Soms ziet je peuter er gewoon ziek uit, ook al is er geen koorts of andere symptomen.
Prikkelbaarheid, vooral bij het urineren en slaapproblemen. Dit kan te wijten zijn aan urgentie, pijn of een brandend gevoel dat de peuter niet begrijpt of niet kan horen.
De peuter kan misselijkheid, braken of diarree ontwikkelen als hij een blaasontsteking heeft. Als deze symptomen aanhouden, kan uitdroging optreden.
Urinaire symptomen
De peuter kan een verandering in haar lediging gewoonten ervaren, kan terughoudend zijn om te plassen of huilen bij het urineren. Haar urine kan een vieze geur ontwikkelen of van kleur veranderen, verdonkeren of troebel worden. Dr. Spock adviseert dat roodheid in het gebied rond de vagina rood of geïrriteerd kan worden.
testen
Testen zullen over het algemeen een urinalyse en een urinecultuur en gevoeligheidstest omvatten. De zorgverlener zal waarschijnlijk het urinespecimen verkrijgen met behulp van een kleine katheter die in de urethra van de peuter wordt ingebracht. Bloedonderzoek kan worden uitgevoerd. Beeldvormingsonderzoeken van de urinewegen van de peuter kunnen worden uitgevoerd om fysische afwijkingen of anomalieën uit te sluiten.
Behandeling
Volgens het Merck-handboek is de behandeling gericht op het oplossen van de infectie, het voorkomen van verspreiding van de infectie en het voorkomen van schade aan de nieren.
