Hoe bot scans te lezen

Een botscan is een radiologische techniek waarbij een kleine hoeveelheid van een radioactieve chemische stof, ook bekend als een tracer, in de aderen wordt geïnjecteerd. Deze tracer wordt gebruikt om te helpen visualiseren hoe snel botten worden afgebroken en opnieuw worden gevormd. De radioactieve kleurstof zal zich ophopen in gebieden met meer botvernieuwing, waardoor er heldere plekken op de scan verschijnen. Botonderzoeken kunnen worden gebruikt om gebieden in de botten met abnormaal metabolisme te identificeren, hoewel ze niet goed zijn voor het vaststellen van de oorzaak van deze afwijkingen.

Een verpleegster helpt een patiënt terwijl ze in een botscanner wordt geplaatst. (Afbeelding: Ikonoklast_Fotografie / iStock / Getty Images)

Stap 1

Identificeer de botten die worden gescand. Vaak wordt de botscan gelabeld, althans in termen van welke kant de linker- en rechterkant van de patiënt is, omdat de scan van achteren of van de voorkant van de patiënt kan worden genomen. Anders kunnen de botten op de scan globaal worden geïdentificeerd door te kijken naar de omtrek van de organen rond de botten.

Stap 2

Bepaal het tijdsbestek. Sommige botscans bestaan uit slechts één afbeelding. Andere botscans nemen drie verschillende scans om op verschillende tijdstippen naar het bot te kijken. Kijk naar het label op de scan om erachter te komen wanneer de scan werd genomen in vergelijking met andere scans.

Stap 3

Zoek naar "warme" en "koude" plekken. Bot scans gebruiken een licht radioactieve kleurstof om het botmetabolisme te meten. "Hete" gebieden - gebieden die abnormaal helder zijn op de scan - geven aan dat de botomzetting in dat gebied is toegenomen, terwijl koude gebieden op de scan - abnormaal donker in vergelijking met het omringende bot - aangeven dat er minder bot is afbraak en hergroei in een gebied. Hotspots kunnen wijzen op ontsteking of een tumor, terwijl koude plekken een teken kunnen zijn van een verminderde bloedtoevoer naar een gebied.

Botscans zijn goed voor het detecteren van afwijkingen in botafbraak en metabolisme, maar ze zijn niet goed voor het vaststellen van de oorzaak van deze afwijkingen. Bijgevolg kunnen verdere tests, waaronder MRI's, nodig zijn om eventuele afwijkende botcoupes verder te onderzoeken.