Hoe werkt Albuterol-sulfaat?
indicaties
Albuterolsulfaat is een medicijn dat voornamelijk wordt gebruikt voor de behandeling van bronchospasmen bij patiënten met obstructieve luchtwegaandoeningen zoals astma. Het is goedgekeurd voor patiënten van 2 jaar en ouder, volgens het National Institute of Health. Albuterolsulfaat is er in verschillende vormen: aerosol, oplossing voor vernevelaar, siroop en tabletten, volgens "Lippincott's Nursing Drug Guide". Albuterol wordt het meest herkend door mensen wanneer het wordt gebruikt als een medicijn voor astmasherapie in de vorm van een inhalator.
Klinische onderzoeken duiden erop dat patiënten die geïnhaleerd albuterolsulfaat gebruiken voor de behandeling van bronchospasmen, binnen 5 minuten hun ademhalingsfunctie hebben verbeterd (SeeReferences2). Albuterolsulfaat wordt ook gebruikt om door inspanning geïnduceerd bronchospasme te voorkomen; inhalatiemiddel van de medicatie wordt 15 minuten voor de inspanning ingenomen (zieReferenties1).
Orale albuterolsulfaat heeft een aanvang van 30 minuten, terwijl geïnhaleerd albuterolsulfaat een aanvang van 5 minuten heeft (zie Referenties1). Dit is de reden waarom geïnhaleerd albuterolsulfaat wordt gebruikt tijdens acute perioden van bronchospasmen.
Een niet-gemerkt gebruik van albuterolsulfaat is bij de behandeling van hyperkaliëmie bij dialysepatiënten (SeeRefernces1). Het exacte werkingsmechanisme is onduidelijk, maar extracellulair rangeren van kalium wordt vermoed (SeeReferences2).
Medicijnklasse en therapeutische acties
Albuterolsulfaat is een bèta-2-selectieve adrenerge agonist met sympathomimetische effecten. Beta2-adrenerge receptoren zijn zenuwsynaps die bij stimulatie epinefrine vrijgeven. Adrenerge agonistmedicatie stimuleert deze specifieke receptoren, die voornamelijk worden aangetroffen in bronchiale (long) gladde spieren. Een ander effect van beta2-adrenerge agonisten is op het enzym dat adenosinetrifosfaat (ATP) omzet in adenosine monofosfaat (AMP) (SeeReferences2). ATP en AMP spelen een rol bij de ontstekingsreactie van het lichaam. Beta-adrenerge agonisten zoals albuterolsulfaat interfereren met deze reactie, waardoor het vermogen van het lichaam om op allergenen te reageren wordt verminderd. Dit is belangrijk om de ontsteking in de luchtwegen te verminderen; ontsteking gaat vaak gepaard met bronchospasmen met obstructieve luchtwegaandoeningen.
De effecten van albuterolsulfaat zijn afhankelijk van de dosis. Lage doses veroorzaken bronchodilatatie en vasodilatatie in spieren, terwijl hogere doses grotere sympathicomimetische effecten hebben, zoals tachycardie (snelle hartslag). Een sympathicomimetisch medicijn stimuleert het sympathische zenuwstelsel. Stimulatie van dit systeem veroorzaakt een snelle hartslag, verwijde pupillen, zweten en verhoogde ademfrequentie - symptomen die vergelijkbaar zijn met die ervaren tijdens gevechts- of vluchtreacties.
De sympathicomimetische effecten van albuterolsulfaat zijn belangrijk omdat sommige patiënten na het nemen van het medicijn significante cardiovasculaire symptomen ervaren zoals tachycardie, verhoogde bloeddruk en onregelmatige hartritmes. Andere nadelige effecten zijn angst, rusteloosheid, tremoren en zwakte.
waarschuwingen
Albuterolsulfaat moet volgens de instructies worden ingenomen. Toenemende doseringen en frequentie kunnen leiden tot paradoxale bronchospasmen die levensbedreigend kunnen zijn, volgens het National Institute of Health. Ernstige cardiovasculaire bijwerkingen kunnen ook optreden bij overmatig gebruik. Sommige patiënten kunnen cardiovasculaire effecten ervaren bij normale doseringsschema's, met name bij het eerste gebruik van nieuwe inhalatiebussen.
Astmasymptomen verbeteren mogelijk niet bij gebruik van albuterolsulfaat. Patiënten moeten medische hulp inroepen als er meer dan voorgeschreven doses albuterol nodig zijn of als de symptomen van bronchospasmen en respiratoire complicaties blijven bestaan na de behandeling.
