Spijsvertering van koolzuurhoudende dranken
Het menselijke spijsverteringskanaal, terwijl het leven, meet ongeveer 20 voet lang. Je mond is de ingang en je anus is de hoofduitgang. Wanneer u voedsel of dranken doorslikt, slikt u ook lucht in, die zuurstof en stikstof bevat. Koolzuurhoudende frisdranken bevatten kooldioxide, wat boeren, winderigheid of indigestie kan veroorzaken. Soda's bevatten ook water en cafeïne, dat via de spijsvertering wordt gewonnen.
Een jong stel in een restaurant frisdrank drinken. (Afbeelding: Thinkstock / Stockbyte / Getty Images)De mond
Je mond bevat speekselklieren die speeksel produceren als je eet of drinkt. Speeksel bevordert slikken en bevat een enzym genaamd amylase, dat het proces van spijsvertering initieert door zetmeel in een voedingsmiddel of drank om te zetten in eenvoudige suikers. Het helpt de inhoud in de keel te spoelen. Je zou vrijwillig een slok frisdrank kunnen initiëren, maar als het eenmaal begint, wordt het onvrijwillig en wordt het gecontroleerd door de glossopharyngeale, vagus en hypoglossale zenuwen.
De slokdarm
Omdat een koolzuurhoudende frisdrank een vloeistof is, gaat het gemakkelijk door de slokdarm, die de keel en maag met elkaar verbindt. De National Digestive Diseases Information Clearinghouse meldt dat een "ringachtige spier", de onderste slokdarmsfincter genoemd, op de kruising van de slokdarm en de maag zit. Wanneer je een slok frisdrank doorslikt, ontspant deze spier zich en gaat open om zijn ingang naar de maag toe te laten.
De buik
Bij ontvangst van de koolzuurhoudende drank voor verdere vertering, voert de maag drie hoofdfuncties uit. Eerst ontspant het bovenste deel van de maag om de ingeslikte frisdrank op te slaan. De spijsverteringsklieren in de maagwand produceren maagzuur, of zoutzuur, dat pepsine bevat, het enzym dat verantwoordelijk is voor de spijsvertering van eiwitten. Vervolgens mengt de maag de spijsverteringssappen met de soda. Ten slotte geeft de maag de inhoud af in de dunne darm voor absorptie.
De dunne darm
Bij het betreden van de dunne darm, soda mengt met twee maagsappen geproduceerd door de alvleesklier en de lever: het sap van de pancreas verteert koolhydraten, vetten en eiwitten. De lever releases gal, die wordt opgeslagen in de galblaas tussen de maaltijden en bindt zich met vet. Na het eten of drinken, laat de galblaas de gal vrij om gastro-intestinale lipolyse op gang te brengen, of de afbraak van vet in de dunne darm. Frisdrank heeft geen voedingswaarde, dus alleen cafeïne, water en natrium komen in de bloedbaan door de bekleding van de dunne darm. De ongebruikte inhoud van de dunne darm, als het vaste stoffen betreft, gaat dan naar de dikke darm of de dikke darm en wordt via de anus geëlimineerd als uitwerpselen. Vloeistoffen, zoals frisdrank, worden geëlimineerd via de nieren, de blaas en de urethra.
Buiken en winderigheid
De kleine bellen in koolzuurhoudende frisdrank bevatten koolstofdioxide, dat tijdens productie in het water wordt geïntroduceerd. Terwijl je de koolzuurhoudende drank blijft drinken, hoopt het kooldioxide zich op in de maag. Wanneer genoeg koolstofdioxide is verzameld, zal je lichaam het gas afgeven door boeren. Wanneer uw maag de capaciteit heeft overschreden, kan deze ruimte maken voor de inhoud door gas via de anus vrij te geven. Naarmate uw lichaam de frisdrank verteert, kunt u langdurige perioden van boeren, winderigheid of milde tot intense maagklachten opmerken.
Cafeïne
Een 8 ounce glas koolzuurhoudende frisdrank bevat 35 milligram cafeïne. Volgens het National Drug and Alcohol Research Center verbruiken Amerikanen dagelijks ongeveer 200 milligram cafeïne. Cafeïne kan darmproblemen veroorzaken vanwege het laxerende effect op het spijsverteringskanaal. Cafeïne activeert de afgifte van extra maagsappen en kan de voortijdige overdracht van voedsel in de dunne darm veroorzaken voordat het volledig wordt verteerd. Het veroorzaakt ook de ontspanning van de slokdarmsfincterspier. Wanneer dit gebeurt, kunnen maagzuur de slokdarm binnendringen en zure reflux of brandend maagzuur veroorzaken.
