Verschillende soorten blindheid

Blind zijn betekent over het algemeen een volledig gebrek aan functionele visie. Blindheid heeft echter betrekking op verschillende niveaus van zichtvermogen, soms onder wisselende omstandigheden. Visie is het resultaat van lichtstralen die de achterkant van het oog raken, of retina, en vervolgens de oogzenuw die elektrische signalen naar de hersenen stuurt. Blindheid treedt op wanneer een ontoereikende hoeveelheid licht het netvlies raakt, of de informatie niet correct in de hersenen is afgeleverd.

Volledige blindheid

Volledige blindheid wordt gekenmerkt door een volledig en volledig verlies van gezichtsvermogen. Merck Handleidingen meldt dat wettelijke blindheid wordt gedefinieerd als gelijk of slechter dan een 20/200 visus in het betere oog. Het hebben van een gezichtsscherpte van 20/200 betekent dat iemand met een normaal gezichtsvermogen een object op 200 voet kan zien en een persoon met een verminderd gezichtsvermogen op een afstand van maximaal 20 voet kan zien. Verschillende ziekten kunnen volledige blindheid veroorzaken; sommige ontwikkelen zich later in het leven en sommige zijn aanwezig bij de geboorte. De belangrijkste oorzaak van blindheid in de Verenigde Staten is diabetes, volgens het National Eye Institute. Diabetes veroorzaakt diabetische retinopathie, wat resulteert in vernietiging van het netvlies. Andere oorzaken van volledige blindheid zijn leeftijdsgebonden maculaire degeneratie, die het National Eye Institute de meest voorkomende oorzaak van blindheid noemt bij volwassenen die 60 of ouder zijn; cataracten, die het licht belemmeren het netvlies te raken vanwege ondoorzichtige vlekken op een lens; en glaucoom, dat blindheid veroorzaakt door schade aan de oogzenuw.

Kleurenblind

Mensen met kleurenblindheid, ook wel dyschromatopsia genoemd, kunnen bepaalde kleuren niet onderscheiden. Dit type blindheid komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Merck Handleidingen meldt dat de meest voorkomende vorm van kleurenblindheid rood-groene kleurenblindheid is, waardoor het moeilijk is om bepaalde tinten rood en groen te onderscheiden. Kleurenblindheid is bijna altijd aanwezig bij de geboorte en wordt meestal veroorzaakt door de aanwezigheid van een defect gen op het X-chromosoom. De reden dat meer mannen last hebben van kleurenblindheid dan vrouwen, is dat vrouwen twee X-chromosomen hebben; dus, zelfs als ze "dragers" van een slecht gen zijn, heeft hun andere X-chromosoom meestal een functioneel gen. Omdat mannen slechts één X-chromosoom hebben, is de aanwezigheid van één slecht gen voldoende om kleurenblindheid te veroorzaken. Defecte cellen van het netvlies resulteren in sommige vormen van kleurenblindheid; andere vormen worden veroorzaakt door defecten in de oogzenuw.

Nachtblindheid

Nachtblindheid is zichtbeperking die optreedt in de nacht of wanneer het licht zwak is. Over het algemeen resulteert dit niet in een volledig gebrek aan zicht, maar een aanzienlijk verminderd gezichtsvermogen. Mensen met nachtblindheid hebben vaak moeite 's nachts te rijden of sterren te zien. Verschillende factoren veroorzaken nachtblindheid, volgens de Universiteit van Maryland Medical Center. Deze factoren omvatten cataracten, geboorteafwijkingen, een tekort aan vitamine A of een retinale aandoening die retinitis pigmentosa wordt genoemd.