Oorzaken van pols- en ellebooggewrichtspijn

Gewrichtspijn wordt veroorzaakt door verschillende onderliggende aandoeningen. Sommige zijn klein en genezen op zichzelf. Anderen zijn chronisch en vereisen voortdurende medische zorg. Pols- en ellebooggewrichtspijn kan worden veroorzaakt door traumatische of overbelastende schade aan meerdere structuren of door medische aandoeningen zoals artritis. Raadpleeg uw arts voor een juiste diagnose als u pijn in de gewrichten of gewrichten heeft. Veel letsels kunnen niet worden gedetecteerd zonder een röntgenfoto of magnetische resonantie beeldvorming, of MRI.

Een vrouw met haar elleboog. (Afbeelding: Wavebreakmedia Ltd / Wavebreak Media / Getty Images)

Peesblessure

Pezen verbinden spieren met bot. Deze structuren hechten zich dicht bij uw elleboog- en polsgewrichten en ontstekingen kunnen gewrichtspijn veroorzaken. Tendinitis is in het bijzonder een veel voorkomende oorzaak van pijn in de elleboog. De tenniselleboog en de elleboog van de golfer beschrijven peesverwondingen die sporters kunnen treffen, maar komen ook veel voor in de algemene populatie. Spieren die buigen en je pols rechtmaken, hechten aan elke kant van je ellebooggewricht. Minder vaak, kan tendinitis voorkomen in uw pols, met name aan de kant van de duim. Overmatig gebruik van deze spieren kan optreden bij typen, naaien, gebruik van handgereedschap en sportactiviteiten. Tendinitis wordt vaak behandeld met rust, niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen zoals aspirine, ibuprofen (Advil, Motrin) en naproxen (Aleve, Naprosyn), evenals fysiotherapie. Voor sommige gevallen van peesverwonding kan cortisone-injectie en chirurgie nodig zijn.

Ligament Strain

Ligamenten zijn sterke bindweefselvezels die van bot tot bot kunnen worden verbonden. Schade aan deze structuren ontstaat wanneer vezels overbelast raken, meestal door trauma. Elleboog- en polsbanden kunnen worden uitgerekt door bijvoorbeeld op een uitgestrekte hand te vallen. Ernstig rekken kan dislocatie veroorzaken, wat betekent dat de botten in het gewricht uit positie raken. Dit vereist onmiddellijke medische aandacht. Ligamentspanningen in de pols of elleboog kunnen direct na een verwonding scherpe pijn veroorzaken, evenals zwelling of blauwe plekken. Deze verwondingen worden vaak conservatief behandeld met fysiotherapie en spalken. Verwondingen aan de gewrichtsbanden die leiden tot instabiliteit van uw gewrichten vereisen mogelijk een operatie.

breuken

Botbreuken kunnen de elleboog en pols beïnvloeden. Het radiusbot aan de duimzijde van je pols is vaak gebroken - meestal wanneer je jezelf probeert te vangen terwijl je valt. Het tegenovergestelde uiteinde van dit bot, de radiale kop genoemd, maakt deel uit van uw ellebooggewricht. Radiaalkop en andere elleboogfracturen worden meestal ook veroorzaakt door trauma, zoals een val of een motorvoertuigongeval. Deze verwondingen vereisen onmiddellijke medische aandacht. Veel fracturen worden geïmmobiliseerd met een cast of spalk gedurende 4 tot 6 weken. Complexe fracturen - meerdere botfragmenten of botten die uit positie zijn geraakt - kunnen een operatie vereisen.

Artritis

Artritis kan elk gewricht in uw lichaam beïnvloeden. Artrose wordt veroorzaakt door afbraak van het kraakbeen dat zorgt voor opvulling tussen de botten in een gewricht. Deze aandoening kan van invloed zijn op een of meer gewrichten in uw lichaam, meestal van invloed op de ene of de andere kant. Dit type artritis komt niet vaak voor in het ellebooggewricht. Vaker ontwikkelt zich artritis na trauma aan het gewricht. Polsartritis komt vaak voor en ontwikkelt zich vaak met botziekte of na een traumatische verwonding. Reumatoïde artritis is een ontstekingsaandoening die meerdere gewrichten in het lichaam op hetzelfde moment beïnvloedt. Deze ziekte zorgt ervoor dat uw lichaam ten onrechte gezond gewrichtsweefsel aanvalt. Beide soorten artritis kunnen scherpe pijn met activiteit, pijn in rust, beperkte beweging van uw gewricht en mogelijk zwelling veroorzaken. Reumatoïde artritis beïnvloedt vaak de pols- en ellebooggewrichten. De behandeling omvat medicatie, activiteitsmodificatie en rust. In ernstige gevallen kan een gewrichtsvervangende operatie nodig zijn.