B12-deficiëntiesymptomen en haarverlies
Vitamine B12, ook wel cobalamine genoemd, is een cofactor die betrokken is bij essentiële lichaamsprocessen zoals cellulair metabolisme, DNA-replicatie en de vorming van rode bloedcellen. Onvoldoende voeding B12, of een slechte opname van vitamine B12 kan een tekort veroorzaken met een reeks symptomen, symptomen en stoornissen. Hoewel de meest opvallende impact van een tekort het bloed, gastro-intestinaal of zenuwstelsel betreft, kan een tekort aan deze vitamine haarveranderingen veroorzaken, waaronder haaruitval. Vitamine B12-tekort is een ernstige gezondheidstoestand. Raadpleeg daarom uw arts als u vermoedt dat u een tekort heeft.
Een gebrek aan B-12 kan haarverlies veroorzaken. (Afbeelding: iprogressman / iStock / Getty Images)Vitamine B12, haar en DNA
Deoxyribonucleïnezuur, algemeen bekend als DNA, is de informatie in elke cel die de instructies voor de groei, ontwikkeling en werking van alle lichaamscellen, weefsels en organen draagt. Wanneer de cel reproduceert, moet deze eerst een kopie maken van - of zijn DNA repliceren. Haargroei is afhankelijk van de synthese van DNA en voldoende vitamine B12, naast andere voedingsstoffen. Een potentieel teken van vitamine B12-tekort is dus haarverlies. B12-tekort kan echter niet geïsoleerd voorkomen. Als ze gepaard gaan met ernstige ondervoeding door eiwit of calorieën, bloedarmoede door ijzertekort en andere tekorten aan voedingsstoffen, zoals die welke worden veroorzaakt door gastro-intestinale aandoeningen en een slechte spijsvertering of opname van voedingsstoffen, kan haarverlies optreden als gevolg van een andere tekortkoming dan B12.
Haaruitval
Ondanks de essentiële rol van vitamine B12 in DNA-replicatie en haargroei, is er weinig onderzoek om een tekort aan B12 aan haaruitval te koppelen. Bijvoorbeeld, een studie uit januari 2015 gepubliceerd in "World Gastroenterology Journal" bestudeerde mensen met inflammatoire darmaandoeningen, een aandoening die kan leiden tot B12-tekort, en geen verband vond tussen een tekort aan deze vitamine en haaruitval. Een rapport gepubliceerd in de juli-september 2010 uitgave van "Indian Journal of Dermatology" heeft erop gewezen dat haarveranderingen, maar niet noodzakelijk haarverlies, verband houden met vitamine B12-tekort. Hypopigmentatie van het haar of verlies van haarkleur is gemeld met een tekort aan B12, volgens een rapport gepubliceerd in het augustus 1986 nummer van "Archives of Dermatology."
De anemie-link
Alopecia areata is een aandoening die wordt gekenmerkt door gelokaliseerd haarverlies of spot-kaalheid. Volgens een rapport uit juli 2003 in "American Family Physician" kunnen bepaalde aandoeningen deze vorm van alopecia vergezellen, waaronder schildklieraandoeningen, auto-immuunziekten en pernicieuze anemie - een type bloedarmoede veroorzaakt door vitamine B12-tekort. Bij pernicieuze anemie ontbreekt de intrinsieke factor die nodig is voor de absorptie van vitamine B12, vaak als gevolg van een auto-immuunfactor. De specifieke oorzaak van alopecia areata is echter onbekend en het is onduidelijk hoe vaak deze B12-link echt is. Hoewel sommige casusrapporten een link bevatten, vond een onderzoek van 75 mensen met alopecia areata, gepubliceerd in maart 2013 "Cutane and Ocular Toxicology," geen verband tussen vitamine B12-tekort en deze vorm van haaruitval.
waarschuwingen
Hoewel B12-tekort op elke leeftijd kan voorkomen, schat men dat 20 procent van de volwassenen in de VS boven de 60 jaar een tekort aan deze vitamine heeft, volgens een rapport uit september 2014 in 'BMJ'. Vooral in de vroege stadia kan dit tekort moeilijk te diagnosticeren zijn, omdat de symptomen zo divers zijn. Een tekort aan vitamine B12 kan een breed scala aan lichaamsfuncties beïnvloeden, waaronder bloedarmoede, zenuwbeschadiging, depressie, dementie, evenwichtsproblemen - en veranderingen van huid en haar. Als u denkt dat u een B12-tekort heeft, raadpleeg dan uw arts voor evaluatie en aanbevelingen. Vitamine B12-tekort kan ernstige en levensbedreigende risico's voor uw gezondheid opleveren, dus wacht niet met het zoeken naar behandeling.
Recensie door: Kay Peck, MPH, RD