Verschillende soorten volleybal treffers

Volleybal is een behendigheidsspel en vaardigheid die afhankelijk is van het vermogen van elke speler om de bal naar gebieden van het veld te leiden waar de tegenstander het niet kan bereiken voordat het de grond raakt. Dit proces is afhankelijk van verschillende soorten treffers met de handen en onderarmen. Bij het spelen van volleybal zijn er vier hitreeksen van gebeurtenissen beginnend met de servering, en roterend door een bump, set en spike-reeks totdat de bal het speelveld raakt of buiten bereik raakt.

Dienen

De eerste hit in een volleybalwedstrijd is de bediening. Afhankelijk van de competitie of het niveau van degenen die spelen, kan een servering underhand, bovenhandse of een jumpserving zijn. Onderhands dient een gesloten vuist of open palm te gebruiken om de bal over het net te slaan met een beweging onder de hand. Dit type hit levert meer loft op dan andere. Overhandige betekenissen omvatten het eerst in de lucht gooien van de bal en het raken van de bal met een overhandse beweging zonder dat uw voeten de grond verlaten. Op professioneel niveau wordt de sprongserving gebruikt om meer hoogte op het net en de kracht achter de slag te krijgen, en gaat het om dezelfde arm- en handbeweging van de bovenhandse bediening, maar de voeten verlaten even het oppervlak van het veld terwijl u naar sla de bal.

Buil

Een van de meest essentiële en basishits in volleybal is de "hobbel". De hobbel is een soort 'onderarm voorbijgaan' en wordt meestal gebruikt als de eerste treffer wanneer de bal over het net komt om de bal naar een teamgenoot te sturen. Hierdoor kan het team een ​​meer geplande aanval over het net opzetten. Hobbels worden opgesplitst in twee soorten, normaal en opgravingen. Een normale hobbel wordt gebruikt wanneer de bal boven de taille landt en geen significante verandering in stand nodig heeft om te raken. Een graven is een hobbel die zich onder de taille voordoet en vereist dat je in een lagere positie op de grond staat om te voorkomen dat een bal het speelveld raakt. Dit wordt meer gebruikt na een piek van het andere team en helpt de impact van de slag te absorberen om een ​​betere controle over de bal mogelijk te maken.

set

Een "set" is een andere vorm van passen, dat is traditioneel de tweede hit na de hobbel. De set bestaat uit het raken van de bal in de lucht om de perfecte foto te maken voor de derde hit, een spike genoemd. Deze vorm van passeren is 'overhead passeren', waarbij de vingers meestal in een opwaartse of bovenwaartse beweging worden gebruikt om de bal dichter bij het net te brengen. Het doel is om de bal dicht genoeg bij het net te krijgen om spiked te zijn, maar niet zo dichtbij dat deze kan worden onderbroken door een blocker aan de andere kant van het net. Een setter moet vooral voorzichtig zijn, omdat langdurig contact met de bal op een set een "carry" kan worden, wat resulteert in een penalty.

aar

De spike is een treffer die wordt gebruikt om het volleybal met geweld naar een bepaald deel van het veld te dirigeren. Nadat de set de bal dicht bij het net in de lucht heeft geplaatst, kan een lid van het team in de lucht springen en de kracht van haar arm- en schouderspieren gebruiken om de snelheid van de bal naar een deel van de tegenstander te vergroten. wordt niet verdedigd. Spikes kunnen op twee manieren worden geleverd: met een open hand die een polsbeweging gebruikt om topvolt te draaien op het volleybal, zodat het moeilijker wordt voor de tegenstander om terug te keren; of geleverd met een gesloten vuist, hoewel de open handpalm een ​​beter vermogen biedt om de bal te richten.