Basketbalregels over assistenties
In basketbal hoef je niet echt de basket statistisch te maken voor de creditering. De speler die de bal aan een speler geeft voorafgaand aan een succesvolle opname wordt beloond met een assist. Er zijn kleine verschillen in de formulering van de regels van het college (NCAA) en professionele (NBA) regels over wat een hulpmiddel is. In alle soorten basketbal kan echter slechts één assist worden toegekend per velddoel.
NCAA-regels
In collegiaal basketbal komen uitspraken over assists van de statistici thuis. Een speler krijgt een assist wanneer een pass wordt gemaakt die direct bijdraagt aan een gemaakt velddoel. Het maakt niet uit of het velddoel een 2-wijzer of een 3-wijzer is, de voorbijganger wordt slechts gecrediteerd met één hulp. Er is ruimte voor interpretatie namens de statisticus. De statisticus kan bepalen dat de pas te routinematig was of dat te veel dribbels werden genomen om als assist te tellen.
NBA-regels
De NBA heeft een iets andere definitie van een assist. In professioneel basketbal wordt een assist gedefinieerd als de laatste pass naar een teamgenoot die rechtstreeks naar een velddoelpunt leidt. De NBA werkt echter uit door te zeggen dat de speler die de pas ontvangt zich onmiddellijk in een scorebeweging naar de basket moet bewegen.
Assisteert leiders
Vanaf 2010 is het NBA-record voor assistentie in een game 30, door Orlando Magic-guard Scott Skiles in december 1990. Utah Jazz point guard John Stockton heeft het record voor de meeste assists in een carrière, met 15.806, en in een seizoen, met 1.164 in het seizoen 1990-91.
In NCAA Division I herenbasketbal is het record voor assists in een game 22, behaald door drie verschillende spelers. Mark Wade van UNLV plaatste het single-season record in 1987 met 406 assists. Duke's Bobby Hurley zette het carrièrecijfer van 1.076 assists neer van 1990 tot 1993. Het record van de carrièrevak Divisie I is 1.307, ingesteld door Suzie McConnell uit Penn State van 1984 tot 1988.
