Welke enzymen bevatten melk?
Melk is een voedzaam voedsel dat proteïnen, koolhydraten, vitamines, mineralen en, mogelijk, afhankelijk van de variëteit van melk die je drinkt, energierijke vetten levert. Echter, macronutriënten hebben spijsvertering nodig om hun voedingsvoordelen te ontsluiten. Als onderdeel van de spijsvertering, splitsen specifieke enzymen de macrovoedingsstoffen - dat wil zeggen, het eiwit, de koolhydraten en vetten - af in melk, zodat je lichaam ze kan opnemen en gebruiken..
Een jonge jongen die een glas melk houdt. (Afbeelding: Purestock / Purestock / Getty Images)Proteïne-spijsvertering
Eén kopje melk levert volgens de Dairy Council of California 8 gram eiwit. Eiwitten zijn grote moleculen die te groot zijn om door de dunne darm te worden opgenomen; je lichaam moet ze afbreken in hun samenstellende aminozuur-bouwstenen voor absorptie. Een aantal spijsverteringsenzymen, gezamenlijk bekend als proteasen, volbrengen deze taak. Sommige proteasen zijn exopeptidasen die aminozuren van beide uiteinden van het eiwitmolecuul afbreken, terwijl andere - de endopeptidasen - in het middelste deel van het eiwit werken. Samen knippen deze enzymen individuele aminozuren af om een pool van vrije aminozuren te creëren die klaar zijn voor absorptie door de cellen van de dunne darm.
Koolhydraat spijsvertering
Lactose, of melksuiker, is het koolhydraat dat van nature in melk voorkomt. Deze suiker is een disaccharide of een suiker met twee eenheden die bestaat uit twee kleinere suikers die aan elkaar zijn gebonden. Omdat uw darmcellen alleen de kleinere monosacchariden kunnen opnemen, moet lactose door het enzym lactase worden afgebroken. Zodra lactase de melksuiker in afzonderlijke suikereenheden afbreekt, voeren de absorberende cellen van de dunne darm ze naar de bloedbaan. Sommige soorten melk - chocolademelk bijvoorbeeld - bevatten extra suiker in de vorm van sucrose. Net als lactose vereist de disacharide-sucrose digestie voorafgaand aan absorptie, in dit geval door het enzym sucrase.
Fat Digestion
Verschillende soorten melk bevatten verschillende hoeveelheden vet. Vetvrije of magere melk voegt geen vet toe aan je dieet, terwijl volle melk bijna een gram levert voor elke ounce die je drinkt, stelt de Dairy Council of California. Vetten of lipiden in de melk die je drinkt, moeten worden verteerd met behulp van een enzym dat lipase wordt genoemd. Dit spijsverteringsenzym breekt vetmoleculen af in monoglyceriden en vrije vetzuren. Net als bij aminozuren en monosachariden zijn monoglyceriden en vetzuren klein genoeg om absorptie door uw dunne darm te ondergaan.
overwegingen
Elke aandoening die invloed heeft op het vermogen van uw lichaam om spijsverteringsenzymen te produceren, kan het voedingsvoordeel van het voedsel, zoals melk, verminderen. Dr. Peter King van Francis Marion University zegt bijvoorbeeld dat wereldwijd tot 50 procent van de mensen onvoldoende lactase produceert om de koolhydraten in melk te verteren. Deze aandoening staat bekend als lactose-intolerantie en voorkomt dat u de beschikbare energie in melksuiker extraheert en een onaangename verstoring van de spijsvertering veroorzaakt. Door lactasupplementen aan je dieet toe te voegen of lactase-behandelde melk te drinken, kun je profiteren van de rijke voedingsstoffen van de melk zonder ongemakkelijke spijsverteringsproblemen te veroorzaken.
