Wat zijn de symptomen van kaliumdeficiëntie?
Kalium is een van de belangrijkste mineralen van het lichaam. Het is aanwezig in elke cel van het menselijk lichaam. In oplossing - zoals het in het lichaam is - draagt kalium een positieve elektrische lading en is het een van de vier hoofdelektrolyten van het lichaam, samen met natrium, chloride en bicarbonaat. Als elektrolyt speelt kalium een cruciale rol in de waterhuishouding en het in stand houden van de bloeddruk. Kalium is ook belangrijk voor de normale spier- en zenuwfunctie, evenals geleiding van de elektrische impulsen die het hart sturen. Kaliumgebrek - bekend als hypokaliëmie - kan een scala aan symptomen veroorzaken, die variëren in ernst, afhankelijk van de mate van deficiëntie.
Een jonge vrouw met maagpijn zittend in bed. (Afbeelding: Wavebreakmedia Ltd / Lightwavemedia / Getty Images)Spierzwakte, krampen, krampen en tetanie
Om spiercellen te laten samentrekken, moet er een duidelijk verschil in intracellulaire en extracellulaire kaliumconcentraties bestaan. Naarmate de kaliumspiegel daalt, neemt dit concentratieverschil af en kunnen de spieren niet meer normaal functioneren. Dit veroorzaakt algemene vermoeidheid en een verscheidenheid aan spierklachten, waaronder zwakte, spasmen, spiertrekkingen en krampen. In gevallen van extreme hypokaliëmie kunnen de spieren in een aanhoudende onvrijwillige samentrekkingstoestand gaan, tetanie genaamd.
Verlamming
Extreme hypokaliëmie kan ervoor zorgen dat de spieren volledig slap worden, een aandoening die slappe verlamming wordt genoemd. Belangrijk is dat de spieren die betrokken zijn bij de ademhaling kunnen worden beïnvloed door deze aandoening, bekend als hypokaliemische verlamming. De ademhaling kan langzaam en oppervlakkig zijn of kan volledig stoppen.
Spierstijfheid, pijn en tederheid
Ernstige kaliumgebrek verslechtert niet alleen de functie van spiercellen, het beschadigt ze ook, waardoor de inhoud eruit lekt - een aandoening die rabdomyolyse wordt genoemd. Symptomen zijn onder meer ernstige zwakte en spierstijfheid, pijn en gevoeligheid.
Abdominale opgeblazen gevoel, pijn en krampen
De onvrijwillige spieren van de maag en darmen kunnen ook slecht functioneren als het kaliumniveau te laag is. Symptomen zoals opgeblazen gevoel in de buik, pijn en kramp. Constipatie kan ook voorkomen. In het extreme geval kan de darmactiviteit vrijwel stoppen, een aandoening die paralytische ileus wordt genoemd.
Hartkloppingen
De ritmische, gecoördineerde contracties van het hart worden gecontroleerd door elektrische impulsen, die over de hartspier worden overgebracht door een gespecialiseerd geleidingssysteem. Hypokaliëmie kan dit geleidingssysteem verstoren en hartritmestoornissen veroorzaken. Het meest voorkomende symptoom is hartkloppingen - een bewustzijn van gemiste beats, extra beats of een gevoel dat het hart te snel of te hard bonkt. Deze ritmeafwijkingen kunnen levensbedreigend zijn en hartstilstand optreden.
Duizeligheid en flauwvallen
Kaliumgebrek kan ervoor zorgen dat de nieren hun vermogen om urine te concentreren verliezen. Als gevolg hiervan gaan er te veel water verloren uit het lichaam en daalt de bloeddruk. Dit kan symptomen van duizeligheid of flauwvallen veroorzaken, vooral bij het opstaan in een staande positie.
Frequent urineren en extreme dorst
Zoals opgemerkt kan hypokaliëmie een buitensporig verlies van water door de nieren veroorzaken. Frequent urineren en extreme dorst zijn veel voorkomende symptomen wanneer hypokaliëmie al enige tijd aanwezig is.
Gevoelloosheid en tintelingen
Laag kalium zorgt ervoor dat de zenuwen abnormaal vuren, wat kan leiden tot gevoelloosheid, tintelingen of een branderig gevoel, vooral in de handen en voeten.
