De effecten van teer bij roken

Wanneer sigarettenrook door een filter wordt gevoerd, laat het een zwarte, kleverige substantie achter die bekend staat als teer. De exacte samenstelling van de teer die inhaleert, is onzeker. Elk soort plantmateriaal is een echte heksbrouwsel van complexe chemische verbindingen. Verbranding transformeert deze verbindingen in de tabaksbladeren op een onvoorspelbare manier en de uiteindelijke samenstelling van de geïnhaleerde rook hangt af van hoe een sigaret wordt gerookt. Hoewel het moeilijk is om precies vast te stellen wat er teer is, is het duidelijk dat het de meeste schadelijke effecten op de gezondheid van tabak veroorzaakt.

Longkanker

Longkanker is een van de bekendste ziekten veroorzaakt door roken. Sommige bekende kankerverwekkende stoffen die gewoonlijk worden gevonden in teer omvatten benzeen, acrylamide en acrylonitril. Roken legt de delicate cellen in de longen direct bloot aan deze verbindingen, veroorzaakt mutaties in het DNA van de cellen en leidt tot kanker. Volgens het rapport van de World Health Organization over "Tabaksrook en onvrijwillig roken", is 90 procent van alle gevallen van longkanker te wijten aan roken.

emphysema

Emfyseem is een ziekte waarbij de complexe honingraat van luchtdoorgangen en holtes in de longen afbreekt, wat leidt tot grote open luchtruimten. Deze grote ruimtes absorberen de zuurstof uit de lucht niet zo goed als het oorspronkelijke longweefsel, wat leidt tot kortademigheid. Het is ook moeilijker om lucht uit het beschadigde longweefsel te duwen, wat leidt tot meer inspanning bij het uitademen. Verbindingen in teer veroorzaken ontsteking in de longen, die de cellen van het immuunsysteem activeert. Na verloop van tijd veroorzaakt de constante activiteit van deze immuuncellen de afbraak van longweefsel en emfyseem.

Hartziekte

Rokers hebben een veel hogere kans op coronaire hartziekte, CAD, dan niet-rokers. Een deel van dit verhoogde risico is te wijten aan de nicotine in sigaretten, maar teer speelt ook een belangrijke rol. Sommige van de verbindingen in teer worden via de longen geadsorbeerd en komen in de bloedbaan terecht. Eenmaal daar, bevorderen ze een chemische transformatie van het cholesterol in het bloed waardoor het veel waarschijnlijker wordt om plaques te vormen op de wanden van de bloedvaten, inclusief de kransslagaders. Roken en hoog cholesterol zijn daarom multiplicatieve risicofactoren voor CAD. Het hebben van beide is veel erger dan de som van ze afzonderlijk te hebben.