Symptomen en effecten van malaria

Malaria is een infectieziekte veroorzaakt door een parasiet van het geslacht Plasmodium en overgedragen door muggen. Volgens het National Institute of Allergy and Infectious Diseases infecteren vier soorten Plasmodium in Afrika en tropische en subtropische landen in Azië, Zuid- en Midden-Amerika en het Midden-Oosten mensen. Malaria veroorzaakt terugkerende symptomen en de gevolgen ervan kunnen in sommige gevallen langdurig of dodelijk zijn.

Gemeenschappelijke symptomen

Malariële infecties worden gekenmerkt door paroxysmen, of terugkerende aanvallen, die zich in drie fasen ontwikkelen, volgens het National Institute of Allergy and Infectious Diseases (NIAID). De eerste fase van deze aanvallen is de ontwikkeling van koude rillingen. Matig tot ernstig bevende rillingen kunnen gepaard gaan met hoofdpijn, algemeen ziek gevoel (malaise), vermoeidheid, spierpijn, misselijkheid, braken en diarree. Stadium 2, koorts, ontwikkelt zich meestal binnen een uur of twee van de eerste symptomen en kan een hete en droge huid veroorzaken. Naarmate de lichaamstemperatuur daalt, begint stadium 3, zweten, met gevoelens van extreme vermoeidheid en zwakte. Deze symptomen verschijnen over het algemeen binnen tien tot zestien dagen na de infectieuze muggenbeet en treden op als gevolg van het uiteenspatten van geïnfecteerde rode bloedcellen..

Differentiërende symptomen

Volgens de NIAID kan de presentatie van symptomen van malaria verschillen, afhankelijk van de parasiet die de infectie veroorzaakte. Plasmodium falciparum-malaria ontwikkelt zich vaak plotseling en wordt geassocieerd met de ernstigste complicaties. Mensen met P. falciparum-malaria kunnen zich ellendig voelen tussen aanvallen en kunnen zonder behandeling sterven. Aan de andere kant kunnen degenen met Plasmodium vivax-malaria, een geografisch wijdverspreid type malaria dat minder ernstige symptomen veroorzaakt maar dat tot 3 jaar kan terugkeren, zich prima voelen tussen aanvallen door. Plasmodium malariae infecties kunnen typische malaria symptomen veroorzaken, maar het virus kan tientallen jaren inactief in het bloed blijven, en zelfs degenen zonder symptomen kunnen de infectie verspreiden door bloeddonatie of muggenbeten. Plasmodium ovale infecties zijn zeer zeldzaam (komen voornamelijk voor in West-Afrika) en kunnen recidieven veroorzaken. Zowel P. vivax en P. ovale infecties worden gekenmerkt door aanvallen die regelmatig elke twee dagen terugkeren, terwijl P. malariae wordt geassocieerd met recidieven die elke drie dagen optreden..

Ernstige effecten

Een infectie met P. falciparum zal hoogstwaarschijnlijk leiden tot ernstige, mogelijk fatale complicaties. Volgens de Mayo-kliniek kan P. falciparum-malaria binnen enkele uren na infectie de dood veroorzaken. Hemolytische anemie, een aandoening waarbij het beenmerg niet in staat is om het tempo van vernietiging van de rode bloedcellen als gevolg van de infectie bij te houden, kan leiden tot vermoeidheid, zwakte, bleke huid, snelle hartslag, vergroting van de milt en kortademigheid , volgens de National Institutes of Health (NIH). Cerebrale malaria kan ook optreden als geïnfecteerde bloedcellen de bloedvaten naar de hersenen blokkeren. Cerebrale malaria kan leiden tot zwelling van de hersenen en hersenbeschadiging.

Andere ernstige bijwerkingen van malaria zijn uitdroging, lever- of nierfalen en ademhalingsproblemen veroorzaakt door vocht in de longen (longoedeem). De NIH merkt op dat een ruptuur van de milt kan leiden tot een interne bloeding of bloeding, en verspreiding van de infectie kan ook leiden tot meningitis, een ontsteking van de hersenvliezen of membranen rondom de hersenen en het ruggenmerg.