Geneesmiddelen die perifere neuropathie veroorzaken

Perifere neuropathie verwijst naar een aandoening die het gevolg is van schade aan het perifere zenuwstelsel - de zenuwen die de hersenen en het ruggenmerg verbinden met de rest van het lichaam. Symptomen van perifere neuropathie beginnen meestal met gevoelloosheid of tintelingen in de handen en voeten, gevolgd door ernstigere complicaties. Veel verschillende factoren kunnen de zenuwen beschadigen en perifere neuropathie veroorzaken, waaronder ziekten, infecties of bepaalde medicijnen. Perifere neuropathie die wordt veroorzaakt door geneesmiddelen wordt door geneesmiddelen geïnduceerde perifere neuropathie of secundaire perifere neuropathie genoemd.

Sterk giftige chemotherapie-geneesmiddelen

Veel van de chemotherapeutica die worden gebruikt om kanker te behandelen, zijn zeer toxisch en kunnen neuronen doden. Arseentrioxide, verkocht onder de merknaam Trisenox; bortezomib, verkocht als Velcade; docetaxel, verkocht als Taxotere; oxaliplatin, verkocht als Eloxatin; en van paclitaxel, verkocht als Taxol, is aangetoond dat het bij meer dan 30 procent van de patiënten behandeld met deze medicijnen perifere neuropathie veroorzaakt, volgens het Cancer Center van de Universiteit van New Mexico..

Minder giftige chemotherapie drugs

Het Cancer Center van de Universiteit van New Mexico meldt ook dat andere chemotherapiemiddelen zijn aangetoond dat ze perifere neuropathie veroorzaken bij 10 tot 29 procent van de behandelde patiënten, waaronder alemtuzumab, verkocht onder de merknaam Campath; altretamine, verkocht als Hexalen; capecitabine, verkocht als Xeloda; carboplatin, verkocht als Paraplatin; cisplatine, verkocht als platinol; dacarbazine, verkocht als DTIC-Dome; denileukin diftitox, verkocht als Ontak; Fludarabine, verkocht als Fludara; interferon-alfa, verkocht als Intron; liposomale daunorubicine, verkocht als DaunoXome; tretinoïne, verkocht als Vesanoid; vinblastine, verkocht als Velban; vinorelbine, verkocht als Navelbine en vincristine, verkocht als Oncovin.

HIV-medicatie

Verschillende medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van het humane immuundeficiëntievirus, of HIV, brengen een risico met zich mee voor het induceren van perifere neuropathie. Deze geneesmiddelen omvatten stavudine, verkocht als Zerit; zalcitabine, verkocht als Hivid; ritonavir, verkocht als Norvir; amprenavir, verkocht als Agenerase; zidovudine, verkocht als Retrovir, voorheen AZT; en didanosine, verkocht als Videx.

Medicijnen voor andere infecties

Geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van veel verschillende soorten infecties verhogen ook het risico op perifere neuropathie. Iisoniazid, dat wordt verkocht onder de merknaam INH, en ethambutol, merknaam Myambutol, zijn twee geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van tuberculose die soms resulteren in schade aan de perifere zenuwen. Lepra wordt behandeld met thalidomide, merknaam Thalomid, dat perifere neuropathie kan veroorzaken. Verschillende antimicrobiële middelen zijn ook gekoppeld aan een verhoogd risico op perifere neuropathie, waaronder chloroquine, nitrofurantoïne, chlooramfenicol en metronidazol, dat wordt verkocht als Flagyl.

Andere medicijnen

Hartaandoeningen en hoge bloeddruk worden soms behandeld met geneesmiddelen die perifere neuropathie kunnen induceren, zoals amiodaron, hydralazine, perhexiline en indapamide, dat wordt verkocht als Lozol. Dapsone is een voorgeschreven medicijn dat wordt gebruikt om bepaalde huidaandoeningen te behandelen die het risico op zenuwbeschadiging verhogen. Fenytoïne, dat wordt voorgeschreven om aanvallen te voorkomen, en disulfiram, dat wordt gegeven om alcohol te bestrijden, zijn beide in verband gebracht met perifere neuropathie. De medicijnen aurothioglucose, gebruikt voor de behandeling van reumatoïde artritis; colchicine, voorgeschreven om aanvallen van jicht te voorkomen; en cimetidine, gebruikt om zweren te behandelen, is ook aangetoond dat het schade toebrengt aan de perifere zenuwen.