Oorzaken van tijdelijke verlamming van het been
Tijdelijke beenverlamming is een schrijnend symptoom, dat in ernst varieert van beenzwakte tot volledig bewegingsverlies in de aangedane extremiteit. Afwijkingen die de hersenen of zenuwen beïnvloeden die de beenspieren beheersen, kunnen tijdelijke verlamming van de benen veroorzaken. De ontwikkeling van tijdelijke verlamming van de benen vereist een dringende medische evaluatie, omdat dit symptoom kan dienen als een waarschuwend teken van een mogelijk levensbedreigende aandoening.
TIA
Een voorbijgaande ischemische aanval of TIA weerspiegelt een korte episode van verminderde bloedtoevoer naar een deel van de hersenen. Een TIA met betrekking tot het gebied van de hersenen dat het been controleert, kan tijdelijke verlamming van de benen veroorzaken. TIA-symptomen lossen kenmerkend op zonder permanente schade wanneer de normale doorbloeding hervat wordt, wat doorgaans binnen één tot 24 uur optreedt. Belangrijk is dat een TIA een dreigende beroerte kan signaleren. Ongeveer 33 procent van de mensen met een TIA-ervaring in een toekomstige beroerte, meldt het National Institute of Neurological Disorders and Stroke.
Beroerte
Een onderbreking in de bloedstroom van de hersenen die resulteert in een gelokaliseerd gebied van hersendood, vormt een beroerte. Wanneer het gebied van de hersenen dat het been bestuurt betrokken is bij een beroerte, ontwikkelt zich kenmerkend beenverlamming. De meeste beroertes ontstaan door een bloedstolsel dat een ader blokkeert die bloed aan de hersenen levert, meldt de Centers for Disease Control and Prevention. Ongeveer 795.000 slagen komen elk jaar voor in de Verenigde Staten, volgens CDC.
Syndroom van Guillain-Barré
Guillain-Barré-syndroom, ook bekend als acute inflammatoire demyeliniserende polyneuropathie, vertegenwoordigt een aanval van het immuunsysteem op de isolerende bedekking van de zenuwen. Vernietiging van deze bedekking, genaamd myeline, interfereert met de overdracht van zenuwsignalen naar de spieren, wat leidt tot tijdelijke verlamming. Volgens de website met patiënteninformatie, de Doctors of USC, komt het Guillain-Barré-syndroom het vaakst voor enkele dagen tot weken na een bacteriële of virale infectie. Vaak voorkomende bacteriële infecties zijn onder meer die veroorzaakt door Campylobacter jejuni, Haemophilus influenzae en Mycoplasma pneumoniae. Virale infecties die het Guillain-Barré-syndroom kunnen doen neerslaan, zijn onder meer die welke worden veroorzaakt door het hepatitis A- of B-virus, het Epstein-Barr-virus, cytomegalovirus en HIV. Het National Institute of Neurological Disorders and Stroke meldt dat beenzwakte en tintelingen de meest voorkomende presentatiesymptomen van het Guillain-Barré-syndroom vertegenwoordigen. Verlamming treedt kenmerkend op in het lichaam, waarbij de spieren van de romp en armen worden betrokken. In ernstige gevallen kan verlamming bijna voltooid zijn. De meeste patiënten met het Guillain-Barré-syndroom ervaren een volledig herstel, hoewel bij sommige mensen de resterende zwakte kan blijven bestaan.
